Νέο πρότζεκτ στο Δήμο Μετεώρων. Αναγέννηση… σταγόνα σταγόνα

Σε μια εποχή που οι περισσότεροι δήμοι προσπαθούν να αντιμετωπίσουν καθημερινές ανάγκες όπως υποδομές, σχολεία, πάρκα, πεζοδρόμια κ.τ.λ, ο Δήμος Μετεώρων επιλέγει να κοιτάξει αλλού. Όχι προς το μέλλον. Αλλά προς το παρελθόν. Και μάλιστα, με στιλ.

Η νέα μελέτη που παρουσιάστηκε, χαρακτηρίζεται ως «εμβληματική» και αφορά την ανακατασκευή παλιών κρουνών σε σημεία της πόλης με ιστορική ή αισθητική αξία. Ένα έργο που υπόσχεται να φέρει «φρέσκο νερό» όχι μόνο στους κρουνούς, αλλά και στις καρδιές των πολιτών γιατί αν περιμένουμε από το δίκτυο ύδρευσης επί αειμνήστου, ζήσε Μάι μου να φας τριφύλλι. Κι όλα αυτά με αρχικό κόστος μελετών μόλις 348.000 ευρώ .

Η μελέτη υλοποιείται από άμισθους συνεργάτες του δημάρχου, με τη συνδρομή πανεπιστημιακών φορέων ή ερευνητών. Η λέξη "άμισθοι" συνοδεύεται πάντα από ένα αίσθημα εμπιστοσύνης, αφού θεωρητικά τουλάχιστον σημαίνει πως η προσπάθεια δεν υπαγορεύεται από οικονομικό συμφέρον, αλλά από αγνή αγάπη για τις παλιές βρύσες του τόπου.

Η χρηματοδότηση έρχεται από το Πράσινο Ταμείο, γιατί τι πιο οικολογικό από μια καλοδιατηρημένη πέτρινη κρήνη; Το συνολικό κόστος του έργου θα φτάσει τελικά τα 2.800.000 ευρώ, για να μη μείνει καμία βρύση παραπονεμένη.

Και μην νομίζετε πως πρόκειται για τυχαίες βρύσες. Όχι! Οι περιοχές είναι προσεκτικά επιλεγμένες, σχεδόν στρατηγικά, ώστε να καλυφθούν ουσιαστικές ανάγκες της κοινωνίας (ή και της υστεροφημίας κάποιων). Υπάρχει μάλιστα και παλαιό φωτογραφικό υλικό γιατί ένα έργο χωρίς νοσταλγία δεν έχει το ίδιο βάρος. Όταν βλέπεις τη βρύση του 1821, η δαπάνη των 2.800.000€ μοιάζει σχεδόν συμβολική.

Οι περιοχές που θα «ευεργετηθούν» από το σχέδιο έχουν επιλεγεί με φροντίδα:

• Πουλιάνα, για όσους ψάχνουν μια βρύση την κρίσιμη στιγμή.

• Ελιές, για πότισμα αναμνήσεων.

• Σιποτό, γιατί εκεί, λένε, το νερό έχει ψυχή.

• Πρόδρομος, γιατί μια ωραία κρήνη δεν βλάπτει ποτέ.

• Ειρηνοδικείο, όπου το νερό ίσως ξεπλύνει και τις αμφιβολίες.

• Πλατεία Πλατάνου, για αρμονία με φύση και υποσχέσεις.

• Περιοχή της Μπόμπας, γιατί κάποιες ονομασίες απλά ζητούν προσοχή.

• Και φυσικά, τρία ακόμη σημεία-έκπληξη, για τους φίλους του απρόβλεπτου.

Το έργο, όμως, δεν μένει μόνο στη βρύση. Προχωράει ένα βήμα παραπέρα:

• Παραδοσιακά σκεύη για κάθε νοικοκυριό.

• Στάμνες για να γεμίζουν με χάρη.

• Λαγήνια για τους πιο παραδοσιακούς.

• Φτσέλια για τους ρομαντικούς της στάλας.

• Και φυσικά, πιθάρια, γιατί πού αλλού να αποθηκεύσεις τόσο πολιτισμό;

Ο πολίτης, πλέον, δεν θα πίνει απλώς νερό. Θα ζει μια εμπειρία. Ο επισκέπτης δεν θα βλέπει μια βρύση. Θα αντικρίζει τοπική ιστορία με αισθητική. Θα φωτογραφίζει ντόπιους με στάμνες, θα ανεβάζει στα κοινωνικά δίκτυα και θα λέει:
«Κάτι αυθεντικό επιτέλους!»

Τέτοιο πρωτοποριακό σχέδιο δεν πρόκειται να ξαναδείτε. Βρύσες, στάμνες, λαγήνια και πιθάρια ένα ολόκληρο λαογραφικό πανόραμα χρηματοδοτημένο από το μέλλον. Γιατί να ασχοληθεί κανείς με ασήμαντα θέματα όπως το δίκτυο ύδρευσης, οι πομώνες που σέρνονται από δεκαετία σε δεκαετία ή τα ρολόγια που δεν δουλεύουν; Τώρα θα μπορεί να ποζάρει χαρούμενος με την κλίτσα στο χέρι μπροστά σε μια αναπαλαιωμένη βρύση του 1800 που έπινε νερό ο Βλαχάβας πριν την κοπανίσει για Σκιάθο;

Πίσω, λοιπόν, στο ένδοξο παρελθόν! Όχι γιατί το επιβάλλουν οι ανάγκες, αλλά γιατί το απαιτούν. Άλλοι χτίζουν υποδομές. Εμείς χτίζουμε βιωματικά παραμύθια με εκατομμύρια και στάμνες δώρο.

Γιατί τελικά, ο τόπος δεν θέλει έργα. Θέλει… σκηνικά, φωτογραφίες και επικοινωνιακά παιχνίδια.

Γιώργος Βαίου