ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΜΠΡΑΒΟ, ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΕΝΟΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΔΡΟΜΟΥ

Εισαγωγικά να πω ότι δεν πρόκειται για προεκλογικό μήνυμα και δεν είμαι υποψήφια κάποιου συνδυασμού.  Ονομάζομαι Σαράντη Νάνσυ και είμαι κάτοικος Καλαμπάκας. Από το 2014 άρχισα να ασχολούμαι συστηματικά με τα αδέσποτα σκυλιά της πόλης, αφού κλήθηκα μέσω μιας φίλης να βοηθήσω στο κολαστήριο των Σφαγείων. 

Εδώ θα πρέπει να κάνω μια σύντομη περίληψη της ιστορίας ώστε να φτάσω στο σήμερα για το οποίο θα ήθελα κυρίως να μιλήσω. Την κόλαση των Σφαγείων την είχε δημιουργήσει ο πρώην Δήμαρχος κ. Σινάνης και συνεχίστηκε από τον νυν Δήμαρχο κ. Αλέκο παρά την αρχική του καλή διάθεση να λύσει το πρόβλημα. Όπως όλα τα πράγματα, έτσι κι αυτό συνεχώς έμπαινε σε αναβολές, με δικαιολογίες, ακολούθησε το γνωστό κρυφοκυνηγητό στους διαδρόμους του Δημαρχείου και στα τηλέφωνα, ώσπου στο τέλος να μην γίνεται τίποτα για μήνες .  Ευτυχώς, η κατάσταση άρχισε πραγματικά να βελτιώνεται όταν εισήλθε στην ιστορία ο ΣΠΑΖ, ένα μη κερδοσκοπικό σωματείο με έδρα την Γλυφάδα, όπου με δικά τους έξοδα και την βοήθεια λίγων εθελοντών ανέλαβαν ομαδικές στειρώσεις στα ζώα των Σφαγείων καθώς και την μετέπειτα φροντίδα τους.

Ώσπου ανέλαβε και πάλι ο Δήμος την διαχείριση και έφερε την κατάσταση πολύ σύντομα σε τραγικό σημείο. Το στοίβαγμα των αστείρωτων και άρρωστων ζώων ξεκίνησε εκ νέου  και όλο το έργο που είχε γίνει μέχρι τότε, πήγε περίπατο. Τον τότε αντιδήμαρχο κ. Κώττη, αντικατέστησε ο κ. Θεοχάρης με τα ίδια ακριβώς αποτελέσματα. Έπειτα από καταγγελίες μας σε εισαγγελείς Τρικάλων και Αρείου Πάγου, ο Δήμος αναγκάστηκε να φτιάξει το κυνοκομείο στον χώρο της ποταμιάς. Το έργο υλοποιήθηκε με ταχύτητα φωτός (κι ας κάλυπτε στο ελάχιστο τις απαιτούμενες προδιαγραφές) και τα ζώα μεταφέρθηκαν εκεί. Ο υπάλληλος που τα φρόντιζε παρέμεινε ο κ. Παν. Αδάμος, απόλυτα και καθολικά ακατάλληλος για την συγκεκριμένη δουλειά. Οι άνθρωποι που αγαπούν και νοιάζονται για τα ζώα φαίνονται από λεπτά χαρακτηριστικά που είναι αόρατα στο κοινό μάτι, αλλά για όλους εμάς που ασχολούμαστε με τα ζώα είναι απόλυτα διακριτά. Ε, λοιπόν ο κ. Αδάμος δεν ανήκει σε αυτήν την κατηγορία και αυτό μπορούμε να το επιβεβαιώσουμε όλοι όσοι χρειάστηκε να συνεργαστούμε μαζί του.

Μ’ αυτά και μ’ εκείνα λοιπόν φτάσαμε στο σήμερα. Τα πράγματα στο δημοτικό κυνοκομείο και στην διαχείριση των ζώων άρχισαν να βελτιώνονται από την μέρα που ανέλαβε ως υπεύθυνος ο κ. Β. Κερασσοβίτης. Ο άνθρωπος αυτός, έφερε την ουσιαστική βελτίωση στην συνολική εικόνα του χώρου (δεντροφύτευση, αυτόματο σύστημα για τρεχούμενο νερό, ποιοτικότερη τροφή για τα ζώα, σκίαστρα το καλοκαίρι,  μόνωση τον χειμώνα), ήρθε σε επαφή με όλους τους κτηνιάτρους της πόλης και κατάφερε το αδιανόητο, να φέρει σε συνεννόηση μέρη ανθρώπων που μέχρι τότε ήταν διάσπαρτα και κάποια από αυτά σε αντιπαράθεση. Με δική του προσπάθεια, ορίστηκε επιτέλους υπεύθυνος κτηνιάτρος του Δήμου για τα αδέσποτα, όπου διετέλεσε αρχικά ο κ. Αργύρης Θανασούλας και σήμερα η κα. Μαρία Στατήρα. Συστάθηκε εκ νέου η υπεύθυνη πενταμελής επιτροπή του Δήμου. Ο ΣΠΑΖ επανήλθε στη δράση, ο οποίος  έχει σώσει δεκάδες ψυχές μέχρι σήμερα. Γενικότερα, ο ενωτικός χαρακτήρας του κου. Κερασσοβίτη ήταν κομβικής σημασίας προκειμένου τα πράγματα να αρχίσουν να κυλούν επιτέλους εύρυθμα. Όμως τίποτα από όλα αυτά δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί, αν δεν είχε μαζί του την super team, όπως συνηθίζουμε να την λέμε, που αποτελείται  από τρεις δημοτικούς υπαλλήλους, τον κ. Βαγγέλη Βασιλείου, τον κ. Τάκη Σαλονικίδη και τον κ. Αργύρη Κόμματο. Οι τρεις αυτοί άνθρωποι κάνουνε αυτό, που όλοι εμείς που παλεύουμε χρόνια τώρα, ονειρευόμασταν. Αγαπούν και σέβονται τα ζώα από ψυχής κι αυτό φαίνεται από τον τρόπο που τους συμπεριφέρονται, τα φροντίζουν, τα περιποιούνται. Από τις αγκαλιές και τα χάδια που μοιράζουν. Ξέρουν κάθε ζώο με το όνομά του, τον τόπο προέλευσης του, το ιστορικό του, τις ιδιαιτερότητές του. Παρατηρούν τα ζώα πως συμπεριφέρονται μέσα στις ομάδες που φτιάχνουν, ποιο τα πηγαίνει καλά με ποιο και ποια τσακώνονται μεταξύ τους. Έχουν απόλυτη γνώση της κατάστασης σε κάθε εκατοστό του χώρου. Πηγαίνουν εκεί τις Κυριακές, τις αργίες, με κατακλυσμούς, με χιόνια, με καύσωνα. Προλαμβάνουν τον καιρό, φροντίζουν για την ασφάλεια των ζώων, περιθάλπουν με συνέπεια νοσοκόμου τα άρρωστα ζώα. Η απόδειξη φυσικά όλων αυτών είναι οι ίδιες οι αντιδράσεις των ζώων. Είναι χαρακτηριστικό το πόσο ήσυχα κινούνται στον χώρο, πόσο κουνάνε τις ουρές τους μόλις τους αντικρίζουν, πως περιμένουν το χάδι τους, και πόσο χορτασμένα, υγιή και ήρεμα δείχνουν. Η προσφορά των τριών αυτών ανθρώπων είναι τεράστια και θα έπρεπε κάποια στιγμή δημόσια να την μνημονεύσουμε, όπως και κάθε δημοτικού υπαλλήλου που τιμάει την θέση του.

Οι πόρτες του κυνοκομείου Καλαμπάκας είναι ανοιχτές για κάθε πολίτη που θέλει να το επισκεφτεί κατόπιν συνεννόησης. Οι τρεις υπερήρωες μας είναι πάντα πρόθυμοι και με χαμόγελο να σας ξεναγήσουν. Γι’ αυτό και προσκαλώ δημόσια κάθε υποψήφιο δήμαρχο και δημοτικό σύμβουλο να έρθει να επισκεφτεί από κοντά τον χώρο και να συνομιλήσει μαζί μας. Γιατί οφείλω να πω, πως μέχρι τώρα κανείς δεν έχει έρθει, παρόλο που όλοι οι υποψήφιοι έχουν πλάνα και σχέδια για την διαχείριση των ζώων. Θα ήθελα τέλος να δεσμεύσω δημόσια τον επικείμενο Δήμαρχο της πόλης μας, να μην ταράξει αυτήν την εύρυθμη κατάσταση που επικρατεί σήμερα στο κυνοκομείο, ορίζοντας νέους δημοτικούς υπαλλήλους. Το λέω υπεύθυνα πως αυτό θα πήγαινε την κατάσταση πολλά βήματα πίσω και οι μόνοι πληγέντες αυτής της αλλαγής θα ήταν τα ίδια τα ζώα. Οι συγκεκριμένες θέσεις εργασίας δεν είναι γραφειοκρατικές, απαιτούν πολύ συγκεκριμένες ικανότητες και λίγοι είναι κατάλληλοι να τις αναλάβουν.  Γι’  αυτό λοιπόν, πέραν από πολιτικά ρουσφέτια και λοιπά προεκλογικά ταξίματα δεν βρίσκω κανέναν άλλο λόγο γιατί κάποιος να θέλει να αλλάξει μια άξια ομάδα που βάζει ήδη γκολ. Υπάρχουν πολλά πράγματα που θα μπορεί να κάνει ο νέος δήμαρχος άμα θέλει να βελτιώσει την κατάσταση. Να οργανώσει ομαδικές στειρώσεις, να κάνει εμβολιασμούς, να τοποθετήσει τσιπ. Να ξεκινήσει επιτέλους τους ουσιαστικούς ελέγχους (με πρόστιμα) για τσιπ σε δεσποζόμενα ζώα, να οργανώσει σταδιακά ένα δίκτυο υπεύθυνων υιοθεσιών. Το νέο κτίριο θα ολοκληρωθεί σύντομα. Θα χρειαστεί κι άλλο προσωπικό. Τα αδέσποτα συνεχώς αυξάνονται (κι όσοι αναρωτιέστε «μα γιατί δεν τα μαζεύουν» να πούμε για χιλιοστή φορά ότι, η ακατάσχετη περισυλλογή τους είναι ΠΑΡΑΜΟΝΗ! Το στοίβαγμα σε κλουβιά δεν είναι η λύση. Οι στειρώσεις είναι η λύση!) Τα σκουπίδια τριγύρω από το κυνοκομείο στοιβάζονται βουνά, διότι εκεί τα πετάνε συμπολίτες μας κι όχι κάποιοι εξωγήινοι, η κατάσταση στην ποταμιά θυμίζει Γάγγη. Τα σκουπίδια δεν είναι απλώς μπάζα ή παλιά έπιπλα όπως νομίζουν οι πιο πολλοί αλλά και οικιακά σκουπίδια, καθώς και ψοφίμια. Πιο κάτω περνάει το ποτάμι. Όλα αυτά πηγαίνουν στον υδροφόρο ορίζοντα αλλά κανείς φυσικά δεν ασχολείται. Υπάρχουν λοιπόν πολλά πράγματα που μπορεί να κάνει ένας νέος Δήμαρχος, αρκεί να θέλει φυσικά να τα κάνει, και με πολλή διάθεση θα είμαστε εδώ να τον βοηθήσουμε. Το μεγαλύτερο προσόν του θα ήταν να αναγνωρίσει, χωρίς εγωισμούς, τα λίγα καλά που κάνανε οι προκάτοχοι του και να χτίσει πάνω σε αυτά χωρίς να τα γκρεμίσει.