«ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΔΩΣΤΑ ΟΛΑ » Το τυρί και η φάκα.

Σε προεκλογική εκστρατεία του ΠΑΣΟΚ το 1989, ο Ανδρέας Παπανδρέου είπε το ιστορικό «Τσοβόλα δώστα όλα». Η φράση έμεινε μέχρι τις μέρες μας και χαρακτηρίζει τις παροχές που κάνει μία κυβέρνηση στην προεκλογική περίοδο για ψηφοθηρικούς λόγους. 

Από το 1981 έως το 1985, δηλαδή στην πρώτη τετραετία του ΠΑΣΟΚ, υπήρξαν αυξήσεις μισθών και συντάξεων, επιδόματα, διορισμοί και γενικά ένα «οικονομικό άνοιγμα» που ικανοποίησε τον λαό αλλά είχε και αρνητικές επιπτώσεις. Το Δημόσιο Ταμείο εξασθένησε, ο δανεισμός αυξήθηκε δραματικά και η οικονομία έφτασε σε οριακό σημείο. Ο τότε διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Δημήτρης Χαλικιάς προειδοποίησε τους κυβερνώντες να αλλάξουν τακτική επειδή υπήρχε ο κίνδυνος να οδηγηθεί η χώρα σε πτώχευση.

Στις  δύο πρώτες τετραετίες που κυβέρνησε το ΠΑΣΟΚ μάθαμε ότι μακροπρόθεσμα η οικονομική πολιτική των παροχών είναι επιζήμια για τον τόπο αλλά εξαιρετικά πετυχημένη πολιτικά. Απεδείχθη πως χωρίς αυτήν δεν παίρνεις την εξουσία ούτε μπορείς να την διατηρήσεις για πολύ καιρό. Η συνταγή είναι  κοντόφθαλμη αλλά απλή. Χρεώνεις τις επόμενες γενιές και εύχεσαι να μην σκάσει η βόμβα στη διάρκεια της θητείας σου. 

Όσοι κυβέρνησαν  τη χώρα από το 1980 και μέχρι την πτώχευση του 2010 κινήθηκαν σε αυτή τη λογική και συνεπώς έχουν ευθύνες. 

Για την ιστορία αναφέρω ότι το 1989 ορκίστηκε  πρωθυπουργός στην Οικουμενική κυβέρνηση ο οικονομολόγος και πανεπιστημιακός Ξενοφών Ζολώτας. Τον θεωρούσαν έναν από τους «επτά σοφούς» της παγκόσμιας οικονομίας και η επιλογή του υπήρξε σωτήρια. Στους λίγους μήνες της θητείας του χρησιμοποίησε, όχι μόνο τις γνώσεις του, αλλά και τις πολλές γνωριμίες από την θητεία του σε κορυφαίους Διεθνείς οικονομικούς Οργανισμούς για να πετύχει αναδιάρθρωση του χρέους και άλλες ευνοϊκές ρυθμίσεις που έσωσαν τα δημόσια οικονομικά.

Τα αναφέρω όλα αυτά επειδή διαπιστώνω ήδη ότι η προεκλογική στρατηγική του κ. Μητσοτάκη είναι να χρησιμοποιήσει κυρίως δύο όπλα. Τα καλοπληρωμένα ΜΜΕ που θα παρουσιάζουν μια ψεύτικη πραγματικότητα με σκοπό να παραπλανήσουν τους πολίτες. Και τις άφθονες παροχές ιδιαίτερα στις πιο δυσαρεστημένες κατηγορίες ψηφοφόρων για να εξαγοράσει τη συνείδησή τους. Φοβάμαι ότι ο απερχόμενος πρωθυπουργός, πού βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο για το τεράστιο σκάνδαλο των υποκλοπών, στην προσπάθειά του  να διαφύγει και να κρατηθεί στην εξουσία με νύχια και με δόντια θα χρησιμοποιήσει αυτά τα όπλα ξεπερνώντας κάθε όριο. 

Είναι αλήθεια ότι οι κυβερνήσεις μπαίνουν στον πειρασμό να διαθέσουν Κρατικό χρήμα για να έχουν εκλογικά οφέλη. Όχι όμως όλες.  Θυμάμαι, όταν κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι στην κοινοβουλευτική ομάδα μπήκε το δίλημμα ανάμεσα στο κομματικό και το εθνικό συμφέρον. Αποφασίσαμε ομόφωνα να εφαρμόσει το Υπουργείο Οικονομικών συνετή πολιτική δαπανών χωρίς να υπολογίσει το πολιτικό κόστος που ξέραμε ότι θα είναι μεγάλο. Έτσι και έγινε.

    Είχα πάντα το παράπονο ότι τα πολύ σημαντικά που πετύχαμε τότε δεν αναγνωρίστηκαν ποτέ δημόσια. Μέχρι που διάβασα ένα άρθρο του Αντώνη Καρακούση στο Βήμα της Κυριακής. 

Ο αρθρογράφος υποστηρίζει, μεταξύ άλλων,  ότι με την οικονομική πολιτική του ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν δικαιολογείται να δηλώνει «εγγυητής της σταθερότητας». Αυτό όμως που μου έκανε θετική εντύπωση ήταν η αναφορά στον «νοικοκύρη» Τσακαλώτο.

Γράφει ο Α. Καρακούσης (τα παραθέτω κατά λέξη): 

«Πρόσφατα σε ομήγυρη στελεχών του ιδιωτικού τομέα, επιφανής οικονομικός παράγων έθεσε το εξής ερώτημα: «Ποιος κατά τη γνώμη σας ήταν ο καλύτερος υπουργός Οικονομικών των τελευταίων δεκαετιών; Ποιος παρέδωσε το καλύτερο δημόσιο ταμείο;».

Τον κοίταζαν όλοι με απορία, αλλά ουδείς διακινδύνευσε οποιαδήποτε απάντηση. Βλέποντας τους άλλους δύστοκους έδωσε την απάντηση μόνος του. «Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος!» ανέκραξε, προς μεγάλη έκπληξη της παρέας, η οποία άκουγε μια τόσο εντυπωσιακή αναγνώριση από ένα συντηρητικό οικονομικό παράγοντα. Στα ερωτήματα που ακολούθησαν, άρχισε να επιχειρηματολογεί συγκεκριμένα, εκθειάζοντας τη νοικοκυροσύνη της προηγούμενης αριστερής ηγεσίας του υπουργείου Οικονομικών στη διαχείριση του δημόσιου χρέους και τη μεθοδικότητα με την οποία οργάνωσε τα δημόσια οικονομικά. Δεν παρέλειψε να σημειώσει ότι ο κ. Μητσοτάκης παρέλαβε την οικονομία δημοσιονομικά σταθεροποιημένη και αναπτυξιακά ώριμη, έτοιμη για άλμα μοναδικό».

Συνεχίζει ο κ. Καρακούσης: « Η αλήθεια είναι ότι ο  ΣΥΡΙΖΑ, πέτυχε σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, με την τρόικα παρούσα και απαιτητική, να εξασφαλίσει υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, πρωτοφανή ταμειακά διαθέσιμα, να προδιαγράψει την αποπληρωμή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και έτσι να κερδίσει την εμπιστοσύνη των αγορών, εξασφαλίζοντας πραγματικά την πολιτική σταθερότητα στη χώρα. Ακόμη και το τουριστικό άλμα του 2019 χτίστηκε με θεμέλιο το κλίμα οικονομικής και πολιτικο-κοινωνικής σταθερότητας που οικοδομήθηκε τότε». 

 

    Έχει τεράστια σημασία  σε ποιον θα εμπιστευτούν οι πολίτες την οικονομική διαχείριση της χώρας. Η σημερινή κυβέρνηση είχε την πολυτέλεια να παραλάβει ένα γεμάτο σεντούκι και έκανε μέχρι τώρα «μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα». Όμως είναι φανερό ότι πολιτεύεται με κριτήρια μικροκομματικά και σπαταλά δημόσιο χρήμα για να ικανοποιήσει τους υποστηρικτές της και όχι το συμφέρον της χώρας και του κοινωνικού συνόλου. Μπορεί να υπάρξει ξανά κίνδυνος δημοσιονομικής εκτροπής αν επικρατήσει προεκλογικά το σύνθημα «Μητσοτάκη δώστα όλα» και να χρειαστεί πάλι ο ΣΥΡΙΖΑ να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Οι ψηφοφόροι δεν θα πρέπει να δουν μόνο το τυρί αλλά και τη φάκα!!!

 

Χρήστος Σιμορέλης

Πρώην Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Τρικάλων