Η περίοδος του μεσοπολέμου και οι Προεδρικές εκλογές στη Γαλλία

Κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου  και ιδίως μετά την οικονομική κρίση του 1929, όλος  ο κόσμος  και ειδικά  η  Ευρώπη, άρχισε να δυσπιστεί  απέναντι στα φιλελεύθερα δημοκρατικά πολιτεύματα και ενισχύθηκαν ιδεολογικά  και ανταγωνιστικά μεταξύ τους δύο αντίθετες θεωρίες οικονομικής και κοινωνικής οργάνωσης: ο κομμουνισμός και ο φασισμός. Σιγά σιγά , στην Ευρώπη  υπήρξε  η  επικράτηση αυταρχικών ολοκληρωτικών καθεστώτων.  Ειδικότερα στην τέως Σοβιετική Ένωση μετά τον θάνατο του Λένιν (1924), ηγέτης  της Σοβιετικής Ένωσης αναδείχθηκε ο Στάλιν ο οποίος  παρέμεινε στην εξουσία έως τον θάνατό του (1953). Αυτός εφάρμοσε μια αυστηρά ελεγχόμενη οικονομική πολιτική και έδωσε  μεγάλη  έμφαση στην εκβιομηχάνιση της Σοβιετικής Ένωσης . Για να πετύχει  αυτήν την οικονομική πολιτική  χρησιμοποίησε  βίαιες μεθόδους   όπως εκτοπίσεις, δήμευση της γης των εύπορων αγροτών, πολλές  διώξεις και όλα αυτά  με μεγάλο οικονομικό και κοινωνικό κόστος.  Στην  Ιταλία κάτω από συνθήκες οξύτατης οικονομικής και κοινωνικής κρίσης  το 1921 ιδρύθηκε το Εθνικό Φασιστικό Κόμμα του Μπενίτο Μουσολίνι, ο  οποίος στα τέλη Οκτωβρίου του 1922, μετά τη λεγόμενη «πορεία προς τη Ρώμη», ο  βασιλιάς Βίκτωρ Εμμανουήλ Γ‘  τον όρισε πρωθυπουργό , ο οποίος διακυβέρνησε  την Ιταλία  δικτατορικά , εκμεταλλευόμενος  την οικονομική κρίση  και την οικονομική εξαθλίωση των μαζών  και μέσω του τύπου, του ραδιοφώνου και του αθλητισμού  προπαγάνδιζε  τα φασιστικά ιδεώδη. Στην Γερμανία το 1919 ιδρύθηκε το Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα (ναζιστικό κόμμα), που αρχηγός  του  έγινε ο Αδόλφος Χίτλερ. Αυτός υποστήριζε την αντικατάσταση της δημοκρατίας από μια «Νέα Τάξη», όπου οι Γερμανοί θα είχαν την πιο σεβαστή θέση (εθνικισμός).  Απέκτησε πολλούς  οπαδούς από τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα (αγρότες, μικροαστοί, άνεργοι) εκμεταλλευόμενος  και αυτός τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης  του 1929 και την οικονομική εξαθλίωση του λαού του , απέκτησε ακόμη και τη στήριξη πολλών  Γερμανών κεφαλαιούχων , ώστε να αντιμετωπίσει  τον κίνδυνο του κομουνισμού, αφού την ίδια περίοδο  , ενισχυόταν και το Κομμουνιστικό Κόμμα Γερμανίας . Μάλιστα  στις εκλογές του 1932 οι ναζί συγκέντρωσαν το 37,4% των ψήφων και τον Ιανουάριο του 1933 ο Χίτλερ έγινε καγκελάριος (πρωθυπουργός) της Γερμανίας και τον Φεβρουάριο του 1933 οι ναζί πυρπόλησαν τη γερμανική Βουλή (Ράιχσταγκ) αποδίδοντας το γεγονός στους κομμουνιστές. Προχώρησαν σε συλλήψεις χιλιάδων κομμουνιστών και σοσιαλιστών και τέλος ο Χίτλερ ανέλαβε και τη θέση του αρχηγού του κράτους και ονομάστηκε φύρερ (οδηγός, ηγέτης) με όλες τις γνωστές συνέπειες για την ανθρωπότητα . Την ίδια περίοδο  κάτω από την οικονομική  εξαθλίωση των Λαών της Ευρώπης   επικράτησαν  δικτατορικά καθεστώτα φασιστικού τύπου σε Πορτογαλία, Αυστρία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Ισπανία, Γιουγκοσλαβία, , Πολωνία,  Λιθουανία , αλλά και στη Χώρα μας όπου καθ' όλη τη διάρκεια του μεσοπολέμου, με εξαίρεση την τετραετία 1928-1932 ,η Ελλάδα πέραν της οικονομικής εξαθλίωσης του Λαού μας υπέφερε από πολιτικά πάθη πραξικοπήματα, δικτατορίες, χρεοκοπία, παλινόρθωση κλπ ,  τα οποία  οδήγησαν την Χώρα μας  στο καθεστώς  4^ης Αυγούστου  του 1936 ,που  επιβλήθηκε από τον Ιωάννη Μεταξά  και τον Γεώργιο Β΄  και διήρκησε  μέχρι την κατάληψη της χώρας από τα γερμανικά στρατεύματα, τον Απρίλιο του 1941. Αποτέλεσμα της επικράτησης αυτών των ολοκληρωτικών καθεστώτων στην Ευρώπη ήταν  και ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος . Επίσης  να μη  λησμονούμαι   την   21η Απριλίου 1967,  ημέρα που η Ελληνική Δημοκρατία μπήκε στον «γύψο» , όπου η  περίοδος της Δικτατορίας  αποτελεί  τη μαύρη σελίδα της σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας.

     Στην Γαλλία την Κυριακή του Πάσχα  των Ορθοδόξων, διεξάγονται  οι επαναληπτικές Προεδρικές  εκλογές  μεταξύ  του ιδεολογικά κεντρώου πολιτικού  κ Εμμανουέλ Μακρόν  και της ακροδεξιάς Μαρί Λεπέν  . Στην Ελλάδα  οι εκλογές  της Γαλλίας δε φαίνεται να μας προβληματίζουν . Έχουν όμως  και αυτές  την σπουδαιότητα  , όχι  μόνο για την Ελλάδα , αλλά  για όλη την Ευρώπη και  την Οικουμένη, αν παραδειγματιστούμε  από την ευρωπαϊκή ιστορία του μεσοπολέμου . Όλα τα προγνωστικά  λένε  ότι ο Μακρόν θα λάβει το 56%  και θα επικρατήσει  της Λεπέν . Θα  γίνει  πραγματικότητα η  επικράτηση  του Εμμανουέλ Μακρόν ή θα οδηγηθεί  η Γαλλία  στην διακυβέρνηση της από μια ακροδεξιά  και ένα ακροδεξιό κόμμα;.  Ποιες θα είναι οι συνέπειες από την  ενδεχόμενη επικράτηση  της Μαρί Λεπέν  στην Ευρώπη,  αλλά και σε όλο τον κόσμο;.Υπάρχουν  σήμερα  οι  προϋποθέσεις  του μεσοπολέμου,   ώστε  αυτό το ακροδεξιό κίνημα να επεκταθεί  στην Ευρώπη; Είναι ερωτήματα  που πρέπει να μας προβληματίσουν και προφανώς έχουν  την απάντηση τους .Ήτοι ο κόσμος μας άλλαξε . Ο πόλεμος  στην Ουκρανία   ήταν  το πρώτο χτύπημα στην καρδιά της Ευρώπης  και στον  φιλελεύθερο δημοκρατικό  πολιτισμό .  Η διεθνής ενεργειακή  κρίση  μαστίζει ολόκληρη την Ευρώπη  και σε συνδυασμό με τα προϋπάρχοντα  οικονομικά προβλήματα , οδηγούν μέρα με την μέρα στην φτωχοποίηση  τους  Λαούς της Ευρώπης . Οι ηγέτες  των Ευρωπαϊκών χωρών  βλέπουν  ως εφιάλτη ,  αυτήν την ενεργειακή κρίση , που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν , και ταυτόχρονα  ανά την Ευρώπη  γεννιούνται  αγανακτισμένοι  άνθρωποι, οι οποίοι  οδηγούνται σε ακραίες  πολιτικές θέσεις , όπως άλλωστε έγινε κατά την περίοδο του μεσοπολέμου ,οι δε ακροδεξιοί πολιτικοί  εκμεταλλεύονται για ιδία πολιτικά οφέλη , την οικονομική κρίση σε οποιαδήποτε μορφή της . Ένα τέτοιο μεγάλο συγκρουσιακό  γεγονός θα διεξαχθεί την επόμενη Κυριακή  στην Γαλλία ,  όπου ο Πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν   βρίσκεται αντιμέτωπος  με την Μαρί Λεπέν . Προφανώς  ο Γαλλικός Λαός  είναι θυμωμένος  από το φιλελεύθερο πολίτευμα της Γαλλίας, είναι θυμωμένος από τα προϋπάρχοντα  οικονομικά προβλήματα , αλλά και την ενεργειακή κρίση , αξίζει όμως να οδηγήσει τη Χώρα  στα χέρια  της ακροδεξιάς Μαρί Λεπέν; Δεν επαναλαμβάνεται  η Ιστορία του μεσοπολέμου ;  Ποιος μας εγγυάται  ότι σε περίπτωση που επικρατήσει η Μαρί Λεπέν  θα ακολουθήσει  δημοκρατική πολιτική ; ποιός μας εγγυάται ότι  το  παράδειγμα  της Μαρί Λεπέν  δε θα ακολουθηθεί και σε άλλες χώρες της Ευρώπης;  Πάντως η πρόσφατη Ιστορία του μεσοπολέμου , έχει  αποδείξει  ότι  η οικονομική εξαθλίωση και φτωχοποίηση  των λαών , οδηγεί τους πολίτες σε ακραίες πολιτικές θέσεις ελπίζοντας έτσι να αντιμετωπίσουν  τα οικονομικά τους προβλήματα . Η ενεργειακή κρίση είναι <το βούτυρο στο ψωμί>  για τους ακροδεξιούς ,που  προπαγανδίζοντας  τον κόσμο  τάζουν λαγούς και πετραχήλια , παραβλέποντας  όμως το γεγονός ότι ο ακραίος ιδεολογικός χώρος , δεν έχει  χώρο  πολιτικών κινήσεων  είτε  δεξιά , είτε αριστερά , οπότε  για να εφαρμοστεί  η πολιτική ιδεολογία  του άκρου  , θα πρέπει  να επιβληθεί βία και μόνο βία  σε όλες της τις μορφές   και όλα τα συνακόλουθα.  Ας ελπίσουμε  ότι  στον Γαλλικό λαό θα επικρατήσει του θυμού η λογική , ώστε να κερδίσει  ο Πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν  έστω και οριακά , γιατί  αν  κερδίσει  η Μαρί Λεπέν , τότε  ανοίγουν οι ασκοί του Αιόλου τόσο για την Γαλλία  αλλά και  για όλο  το ευρωπαϊκό οικοδόμημα   που λέγεται  Ευρωπαϊκή Ένωση . Ας ελπίσουμε ότι   θα εκλεγεί  ξανά ο Πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν,  ώστε να δοθεί  ο απαιτούμενος χρόνος τόσο στην Γαλλία  αλλά και  σε όλη την Ευρώπη και στις  Δημοκρατικές Κυβερνήσεις  , να επιλύσουν  σταδιακά  τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα των Λαών  .Είναι μονόδρομος .

Καλή Ανάσταση – Χρόνια Πολλά  

Βασίλειος Αγγέλης Δικηγόρος – Πτυχιούχος Ιστορίας