Η αρχή του τέλους

Η αρχή του τέλους της δημοτικής αρχής δεν ήρθε ξαφνικά αλλά έγινε ορατή σε όλους από τον Ασπροπόταμο. Εκεί φάνηκε η πραγματική απόσταση ανάμεσα στις υποσχέσεις και στην πράξη. Τα μεγάλα λόγια, οι εντυπωσιακές δηλώσεις, οι φωτογραφίες με το προσεκτικά στημένο χαμόγελο και τα βίντεο «ενημέρωσης» που κάποτε προσπαθούσαν να συντηρήσουν μια εικόνα αποτελεσματικότητας, σήμερα λειτουργούν αντίστροφα. Δεν πείθουν πια κανέναν προκαλούν μόνο ειρωνικά χαμόγελα και ένα αίσθημα κόπωσης στους δημότες που κουράστηκαν να ακούν χωρίς να βλέπουν αποτέλεσμα.

Ο Ασπροπόταμος λειτούργησε σαν καθρέφτης. Ανέδειξε παραλείψεις που δεν μπορούσαν πλέον να κρυφτούν, έφερε στην επιφάνεια μια πραγματικότητα που πολλοί γνώριζαν, αλλά λίγοι τολμούσαν να παραδεχτούν δημόσια ότι η δημοτική αρχή κουράστηκε, εγκλωβίστηκε στη δική της επικοινωνιακή φούσκα και ξέχασε το βασικό της καθήκον να υπηρετεί τον τόπο και τους ανθρώπους του με συνέπεια.

Και όταν η καθημερινότητα μιλά πιο δυνατά από τις αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα, τότε το αφήγημα καταρρέει. Οι πολίτες δεν θέλουν πια λόγια, θέλουν λύσεις. Δεν ενδιαφέρονται για το πώς φαίνεται κάτι στην κάμερα, αλλά για το αν λειτουργεί στην πράξη. Κι αυτό είναι το σημείο όπου κρίνονται όλοι.

Η αρχή του τέλους, λοιπόν, δεν είναι τιμωρία. Είναι η φυσική συνέπεια όσων προηγήθηκαν. Είναι το αποτέλεσμα της απόστασης ανάμεσα σε αυτό που υπόσχεσαι και σε αυτό που τελικά παραδίδεις. Το μήνυμα έχει ήδη σταλεί. Το ερώτημα που μένει είναι αν θα γίνει επιτέλους μάθημα ή αν θα προστεθεί απλώς σε μια μακριά λίστα χαμένων ευκαιριών για τον τόπο.

Γιώργος Βαΐου