Τελευταίες Ειδήσεις

Μαχητές του ήλιου σε ένα θέατρο σκιών




Του Κυριάκου Τρικαλιώτη
αρχιτέκτων εσωτερικών χωρών / διακοσμητής εσωτερικών

 Όλοι γύρω µου λένε ότι µοιάζω στον πατέρα µου. Ποτέ δεν κατάλαβα τι εννοούν. Το τραγελαφικό είναι πως πλέον αρκετός κόσµος έχει αρχίσει να µου λέει πως µοιάζω στην µητέρα µου. Η αλήθεια είναι πως µου ακούγεται αστείο να λένε σε έναν άνδρα πως µοιάζει στην µάνα του. Ναι, µίλαµε για την εξωτερική όψη, όπου κάλλιστα θα µπορούσατε να µου πείτε ηρέµησε, είναι καθαρά γονιδιακό. Απλά γελώ, διότι είναι αξιοπερίεργο το πως µπορεί να αλλάξει η όψη µε την πάροδο του χρόνου. Πάντοτε πίστευα ότι µονάχα τα συναισθήµατα µπορούν να αλλάξουν όψη. Ποτέ η εµφάνιση ή όψη ενός προσώπου. Εδώ θα γίνω γραφικότατος λέγοντας – πως το προσώπο εµφανίζει απλά το µέσα σου στην εκάστοτε στιγµή. Επέλεξε λοιπόν το ποιος θέλεις να είσαι και µείνε για πάντα πιστός στο µονοπάτι στο οποίο έχεις διαλέξει. Πολλοί θα σου πουν διάφορα, το µόνο σίγουρο είναι ότι κανείς δεν γνωρίζει τι πραγµατικά έχεις µέσα σου.

Η µεγαλύτερη απογοήτευση σε αυτή την ζωή είναι να ζήσεις τα λάθη και την ζωή κάποιου άλλου. Κατα την άποψη µου, υπήρχαν πάντοτε δυο ειδών µαχητές: αυτοί που µάχονται για αυτό που βλέπουν – και αυτοί που µάχονται για αυτό που δεν βλέπουν. Εσύ, ποιος απο τους δύο θέλεις να είσαι? Είναι όµορφο όταν οι άνθρωποι θέλουν να σου παραχωρήσουν την γνώση τους. Τι γίνεται όµως όταν θέλουν να σου επιβάλλουν την γνώµη τους? Το κάνουν άραγε συνειδητά, η είναι µια απλή αναζήτηση απεγνωσµένης αποδοχής και αυτοεκτίµησης? Παλεύουµε υποδυόµενοι ότι είµαστε κάτι καλύτερο απο αυτό που πραγµατικά είµαστε. Ουσιαστικά δεν αντέχουµε την δυσωδία που αναβλύζει απο µέσα µας. Συνεχής αναζήτηση της επιβαιβέωσης στα µάταια µονοπάτια της αυτοικανοποίησης και της υπέρµετρης ηδονής. Ξέρετε, η ηδονή έχει άπειρα πρόσωπα, χτίζει σαδοµαζοχιστικές σχέσεις µεταξύ ζευγαριών, µάνας µε γιο, πατέρα µε κόρη, µάνα µε κόρη, πατέρα µε γιο,φίλος µε φίλο κλπ - κλπ. Η ουσία είναι ότι οι άνθρωποι ξεχνούν την φύση τους και καταλήγουν να είναι έρµεα των ανασφαλείων και των τεράστιων «εγώ» τους. Τελικά θα βρεθεί κάποιος να µας πει την αλήθεια για αυτή την υπερφυσικά αφύσικη ανάγκη του ανθρώπου να επιβάλλεται? Θα ‘θελα να ζήσω σε έναν κόσµο όπου θα κυβερνά η αγάπη και η αλήθεια, όπου το χαµόγελο και η χαρά θα είναι ζωτικής σηµασίας. Η ειλικρίνεια θα βασιλεύει γύρω µας και η ευθύτητα θα είναι ο µεγαλύτερος της σύµµαχος. Η ευθύτητα θα έχει αντικαταστήσει την προσβολή, όπου οι άνθρωποι θα ανταποκρίνονται στην πραγµατικότητα. Πραγµατικότητα είναι το ότι γεννηθήκαµε για να είµαστε χαρούµενοι και τίποτα λιγότερο. Και πριν βιαστείτε να µε κατεβάσετε απο το συννεφάκι της ουτοπικής µου ευτυχίας, θα σας προλάβω λέγοντας σας ότι θα επιστρέψω στην επιλεκτική σας βρώµα η οποία σας κάνει να αισθάνεστε οικεία. Μην ανησυχείτε, δεν θα ταράξω την βόλεψη σας περισσότερο απο όσο αντέχετε. Είναι γνωστό το ότι έχετε συνηθίσει τόσο την δυστύχια, που πλέον σας τροµάζει η ευτυχία. Ειλικρίνεια, όλοι την αγαπάνε µέχρι που τους απευθύνεται. Οι άνθρωποι ισχυρίζονται ότι είναι κάτι το οποίο αγαπούν, ουσιαστικά είναι κάτι το οποίο δεν καταλαβαίνουν. Μιλάνε για αυτή µη γνωρίζοντας τον ήχο της. Δεν την γνωρίσανε ποτέ, επιδεικτικά την αποφεύγουν. Η υποκρισία βασιλεύει και συνοδεύται απο την ανεκδιήγητη τους ανάγκη για εξουσία. Όλο αυτό όφειλεται στο πόσο αδύναµοι είναι πραγµατικά εσωτερικά. Ψάχνουν για προσωνύµια και υψηλόβαθµες θέσεις, αναζητώντας αναγνώριση. Το κενό δεν καλύπτεται, διότι ακόµη και η προσωρινή επιφανειακή τους επιβολή, βουλιάζει στο κενό. Άνθρωποι άρρωστοι, επικίνδυνα κοµπλεξικοί, γελάνε µε τον πόνο του συναθρώπου περιµένοντας τον, να αποτύχει δραµατικά. Ακόµη παραπάνω. Δεν έχουν αντιληφθεί, η αν θέλετε δεν θέλουν να αντιληφθούν, ότι δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα στον δικό τους µικρόκοσµο. Ο κόσµος συχνά ρωτάει: γιατί οι καλοί άνθρωποι επιλέγουν τα λάθος άτοµα για να αγαπήσουν – και η απάντηση δεν είναι ευχάριστη: διότι υποσυνείδητα πιστεύουν ότι αυτή είναι η αγάπη που αξίζουν. Απελευθερωθείτε απο το υπέρµετρο εγώ σας, αγαπήστε αληθινά, χωρίς περιορισµούς και ανταλλάγµατα. Για εσάς, για το τώρα, για ένα καλύτερο κόσµο. Για µια αγάπη µε συλλογική και κοινωνική συνείδηση. Μια αγάπη χωρίς όρους και θέλω, µια αγάπη ελευθερίας και αλληλεγγύης

Δεν υπάρχουν σχόλια

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.