Ο Ο.Σ.Τ. συμπαρίσταται στον δίκαιο αγώνα των αγροτών

Ο Οδοντιατρικός Σύλλογος Τρικάλων, με συναίσθηση της κοινωνικής ευθύνης ως επιστημονικός φορέας, στέκεται στο πλευρό των αγροτών και κτηνοτρόφων που βρίσκονται στους δρόμους διεκδικώντας το στοιχειώδες και το αυτονόητο για τον κάθε άνθρωπο. Το δικαίωμα στην αξιοπρεπή διαβίωση. Ο πρωτογενής τομέας της χώρας μαστίζεται εδώ και χρόνια από συγκεκριμένα προβλήματα με κυριότερα το αυξημένο κόστος παραγωγής, συνεπεία της εκτόξευσης του κόστους ενέργειας και εφοδίων και της ανεξέλεγκτης δράσης των μεσαζόντων που θυσαυρίζουν σε βάρος των καταναλωτών την ώρα που η τιμή παραγωγού είναι σχεδόν ασύμφορη για τους ίδιους. Ως επαγγελματίες μπορούμε να κατανοήσουμε απόλυτα την απόγνωση και την οργή τους καθώς ανάλογα προβλήματα βιώνουμε τόσο οι οδοντίατροι όσο και η συντριπτική πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Σε όλα αυτά έχει προστεθεί-ειδικά για τον τόπο μας- η θεομηνία του Daniel που άφησε ανοιχτές και αθεράπευτες ακόμη πληγές και η ευλογιά των προβάτων που τείνει να αφανίσει το ζωικό κεφάλαιο οδηγώντας χιλιάδες οικογένειες στο όριο της χρεοκοπίας. Ως κορωνίδα το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ των ημετέρων στερεί από τους αγρότες ακόμη και αυτούς τους ελάχιστους αναγκαίους οικονομικούς πόρους. Για όποιον έχει ελάχιστη συναίσθηση της πραγματικότητας όλη αυτή η κατάσταση έχει άμεσο και τεράστιο αντίκτυπο στην οικονομική ζωή του τόπου. Συνυπολογίζοντας την διαρκώς και με σχεδόν εκθετικούς ρυθμούς αυξανόμενη ακρίβεια σε κάθε τι γύρω μας- στέγαση, διατροφή, ενέργεια (διευκρινίζοντας και προλαβαίνοντας τυχόν καλοθελητές ότι το κόστος των οδοντιατρικών υπηρεσιών είναι εδώ και χρόνια «καρφωμένο» στις προ 25ετίας τιμές)- είναι αυτονόητο ότι μόνο συμπαραστάτες του αγώνα τους μπορούμε να είμαστε-όσο και αν οι φιλοκυβερνητικοί παπαγάλοι προσπαθούν να φτιάξουν ψευδείς περί του αντιθέτου εντυπώσεις. Πως αλλιώς άλλωστε όταν όλοι μας στον τόπο αυτό είμαστε άμεσα ή έμμεσα παιδιά αγροτών και κτηνοτρόφων. Ως εκ τούτου είναι πεποίθησή μας ότι η κυβέρνηση οφείλει να αφήσει στην άκρη τις πρακτικές της βίαιης καταστολής- που το μόνο που καταφέρνουν είναι να αυξήσουν την ήδη γενικευμένη κοινωνική οργή- και να σκύψουν επιτέλους σοβαρά πάνω από τα προβλήματα. Ας μην ξεχνάμε ότι ειδικά εδώ, στην περιοχή που γίναμε μάρτυρες της, ατιμώρητης, εν ψυχρώ δολοφονίας 56 ανθρώπινων ψυχών οφείλουν , αν μη τι άλλο, να είναι περισσότερο συγκαταβατικοί.