«Εγώ αποφασίζω!» – Δημοκρατία made in Greece.

Όταν ένας υπουργός φτάνει να δηλώνει χωρίς δισταγμό «εμείς κυβερνάμε, εμείς αποφασίζουμε», κάτι έχει ξεφύγει από την έννοια της Δημοκρατίας. Αλλά το πιο ανησυχητικό είναι πως αυτή η αλαζονεία φαίνεται να διαπερνά κάθετα όλη τη διοικητική πυραμίδα.

Στον δικό μας Δήμο, βλέπουμε πια και προέδρους κοινοτήτων – που εκλέγονται επί σειρά ετών – να υιοθετούν την ίδια ρητορική: «Εγώ αποφασίζω», «Ξέρουμε εμείς», «Οι υπόλοιποι να περιμένουν τις επόμενες εκλογές».

Ζούμε σπουδαίες στιγμές. Ο Άδωνις Γεωργιάδης μάς το είπε ξεκάθαρα, με το γνωστό του δημοκρατικό φλέγμα:
«Εμείς κυβερνάμε, εμείς αποφασίζουμε.»
Τόσο απλά. Τόσο τίμια. Τόσο... μοναρχικά.

Και όπως γίνεται πάντα με τα μεγάλα πολιτικά ρεύματα, η γραμμή πέρασε γρήγορα προς τα κάτω μέχρι και στον τελευταίο πρόεδρο κοινότητας. Τώρα κι αυτοί βγαίνουν και λένε:
«Εγώ αποφασίζω!»
Γιατί; Διότι «εκλεγόμαστε τόσα χρόνια».
Προφανώς, η επανεκλογή είναι απόδειξη αλάνθαστου. Κάτι σαν πολιτικό πιστοποιητικό σοφίας. Ο Πλάτωνας θα ήταν περήφανος (ή θα έφευγε τρέχοντας).

Και όταν ένας πολίτης τολμήσει να πει κάτι διαφορετικό, να προτείνει, να αμφισβητήσει;
Η απάντηση έρχεται αστραπιαία:
«Περίμενε τις επόμενες εκλογές!»
Μέχρι τότε, μη μιλάς. Κάτσε ήσυχα. Μη χαλάς το αφήγημα. Δεν εκλέχθηκες εσύ, δεν αποφασίζεις.

Γιατί σε αυτόν τον νέο τύπο δημοκρατίας, η συμμετοχή των πολιτών ξεκινά και τελειώνει στην κάλπη.
Μετά, η σκυτάλη περνά στους φωτισμένους. Στους "παλιούς", που «ξέρουν». Που έχουν κάνει τη θέση ιδιοκτησία. Που βλέπουν κάθε διαφωνία ως προσωπική προσβολή και κάθε ιδέα σου ως απειλή.

Άλλωστε, μην ξεχνάμε, δεν εξελέγησαν για να ακούν. Εξελέγησαν για να αποφασίζουν. Μόνοι τους. Για όλους μας. Χωρίς εμάς.

Και κάπως έτσι, η τοπική αυτοδιοίκηση θυμίζει όλο και περισσότερο βασίλειο. Με μίνι-βασιλείς, τοπικούς αυλικούς, και υπηκόους που πρέπει να κάνουν υπομονή.

Μέχρι τις επόμενες εκλογές.

Εκεί ίσως λέμε τώρα να θυμηθεί κι ο λαός ότι η εξουσία δεν είναι χάρη, είναι ευθύνη.
Και ότι στη Δημοκρατία, κανείς δεν έχει το προνόμιο να λέει «εγώ αποφασίζω» μόνος του.