« Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει,τρία χρόνια κοσκινίζει»!!!!! Κύριε Δήμαρχε μας ταράξατε στην …..αμετροέπεια!!!!!

Αγαπητοί μου συνδημότες,

Νάμαι και πάλι παρών,εν μέσω καλοκαιρινής ραστώνης-στο αποκορύφωμά της- να ταράξω τα λιμνάζοντα ύδατα- αφορμής δοθείσης ,ως συνέχεια των συνεχών άστοχων ενεργειών-επιλογών της δημοτικής αρχής-των τελευταίων ημερων με την σημερινή ανακοίνωση- εξαγγελία  του αντιδημάρχου έργων κ. Θώμου, για την κατασκευή του Δημοτικού Κολυμβητηρίου, δίπλα στο πάρκο «Χρίστος Σινάνης» !!!

Σημείωση1.: Είχαν ήδη προηγηθεί τρεις άστοχες παρεμβάσεις,οι οποίες εξελίχθηκαν σε πραγματικό φιάσκο και για μια ακόμη φορά εξέθεσαν την δημοτική αρχή αλλά και τον τόπο  μας γενικότερα. Αναφέρομαι α. Στην τελετή ανακήρυξης του κ. Τάσιου Θεοδόση σε επίτιμο δημότη του δήμου μας ,θέμα για το οποίο πήρα δημόσια θέση  β.  Στην αναίρεση της αρχικής απόφασης για το κλείσιμο της οδού Τρικάλων και γ. Στο 13^Ο Παγκόσμιο Συνέδριο Θεσσαλών στον Δήμο Μετεώρων ( αναφέρομαι στο διαδικαστικό σκέλος  (Ορίσθηκαν ομιλητές χωρίς να το γνωρίζουν,χωρίς να έχουν καν πρόσκληση συμμετοχής και αρνήθηκαν τη συμμετοχή τους γιατί ενημερώθηκαν την τελευταία στιγμή,αγνοώντας ακόμη  και το θέμα της παρέμβασής τους!!!)

Σημείωση 2. Γνωρίζω προκαταβολικά πως ότι και  να λέω και ότι και να γράφω εγώ ειδικά ,πετιέται στην κάλαθο των αχρήστων-ευτυχώς μόνον απ’αυτούς-  ,αλλά παρά ταύτα εγώ θα συνεχίσω μέχρι τέλους,επιδιώκοντας έστω και στο παρά πέντε την ενδεχόμενη αφύπνισή τους, από τον λήθαργο στον οποίο έχουν περιπέσει-δεν ιδρώνει το αυτί κανενός- αφ’ενός και αφ’ετέρου την δική σας ενημέρωση,χωρίς προσωπικό όφελος,στέλνοντας έτσι ένα σήμα κινδύνου ( sos) και αγωνίας για το μέλλον του αγαπημένου μας δήμου.

 

ΕΠΑΝΕΡΧΟΜΑΙ ΛΟΙΠΟΝ

Πρώτη προτεραίοτητα του προεκλογικού αγώνα της σημερινής δημοτικής αρχής ήταν η κατασκευή κολυμβητηρίου στην πόλη μας.

Η αναγκαιότητα του έργου, περιττό να τονίσω πως είναι αδιαμφισβήτητη και θεωρώ πως κανείς δεν είναι αρνητικός, για ένα τέτοιο έργο.Η διερεύνηση όμως της αποτελεσματικότητας σε επίπεδο υλοποίησης, δεν πείθει.

Στην εκπνοή της θητείας της με μια εξαγγελία -πυροτέχνημα- αναγγέλλει  την  κατασκευή του σ’ένα δημοτικό οικόπεδο ,δίπλα από το ευρισκόμενο σε άθλια κατάσταση πάρκο «ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΙΝΑΝΗΣ»!!!

 

Αγαπητοί συνδημότες,

Σε μια αξιόπιστη δημοτική αρχή η διαφορά των λόγων και των έργων δεν πρέπει να απέχει πολύ. Δεν πρέπει άλλωστε να ξεχνάμε πως υπάρχουν έργα και «έργα». Τα πρώτα σχεδιάζονται και γίνονται ,τα άλλα εξαγγέλλονται και δεν γίνονται!

 Αγωνιούν λοιπόν για εξαγγελίες-πλησιάζει το τέλος της θητείας τους- χωρίς να νιώθουν την ανάγκη διαβούλευσης ακόμη και την ύστατη ώρα,επιβεβαιώνοντας πως « τ’αυτιά τους» είναι ανοιχτά μόνον όταν τα πράγματα φθάνουν σε αδιέξοδο!

Ευτυχώς που πλέον φαίνεται και με γυμνό μάτι πως έχουν σηκώσει τα χέρια  τους ψηλά ,άλλωστε και οι κάθε λογής χειροκροτητές και  λιβανιστές μετριούνται πλέον στα δάκτυλα του ενός χεριού,καθ’ότι η πορεία τους οδήγησε τον τόπο σε παράλυση,αποχαύνωση , οπισθοδρόμηση και είναι μη αναστρέψιμη.

Αγαπητοί μου συνδημότες,

Η δημοτική αρχή επιλέγει πλέον ως λύση τις συνεχείς εξαγγελίες έργων,για να δικαιολογήσει την αδράνειά της Μια αδράνεια που την φέρνει στο τέλος της θητείας της, χωρίς καν να έχει ολοκληρώσει τα έργα της προηγούμενης δημοτικής αρχής που είχαν δρομολογηθεί με κόπο και ιδρώτα . Θα μπορούσα χαριτολογώντας να πω,πως εξαγγέλλουν  έργα ,την στιγμή που ενώ είχαν βρει έτοιμο φαγητό ,δεν μπόρεσαν όχι μόνον το τραπέζι να στρώσουν,αλλά χάσανε και τα μαχαιροπήρουνα!!!

Κατανοώ τα αδιέξοδά της,καθώς και την ανάγκη κινήσεων αντιπερισπασμού με μπόλικη σπέκουλα,δεν κατανοώ όμως γιατί όλα τα έργα στην πόλη μας έχουν βαλτώσει.

Δεν κατανοώ γιατί μ’αυτή την δημοτική αρχή ευημερούν οι αριθμοί και εμπαίζονται διαρκώς οι πολίτες.

Δεν κατανοώ γιατί πιστεύουν ακόμη πως με αυτά τα πολιτικάντικα παιχνίδια θα ανανήψει ο τόπος και θα πάει μπροστά!

Δεν κατανοώ επίσης γιατί εξαγγέλλουν έργα ως πυροτεχνήματα τα οποία ξέρουν πως θα σβήσουν πολύ γρήγορα, σε λίγα δευτερόλεπτα!

Υ.Γ. ΚΎΡΙΕ ΔΗΜΑΡΧΕ

«Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί»

                                                           ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΩΣΤΑΣ ΠΡΕΒΕΝΤΗΣ