Τελευταίες Ειδήσεις

ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΚΑΘΡΕΠΤΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ



πρωτ. Αθανασίου Πολ. Τύμπα, θεολόγου – μουσικού

    Στα τριάντα χρόνια ποιμαντικής μου διακονίας οι πιο δυνατές εμπειρίες που έχω είναι με οικογένειες που έχουν άτομα με ειδικές ανάγκες. Κυρίως είναι παιδιά που από κάποια εγκεφαλίτιδα, κάποιο ατύχημα ή κάποια σπάνια αρρώστια έμειναν καθηλωμένα σε ένα καροτσάκι ή χρειάζεται κάποιος να τα διακονεί, διότι μόνα τους δεν μπορούν να αυτοεξυπηρετηθούν.
    Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι στις περισσότερες αυτών των περιπτώσεων οι γονείς καλούνται να σηκώσουν ένα σταυρό για όλη τους την επίγεια ζωή. Ήρωες θεωρώ και όσους διδασκάλους ή ειδικούς καθηγητές ασχολούνται με υπομονή για την μόρφωση αυτών των παιδιών και την κατάρτισή τους σε κάποια επαγγέλματα, που μπορούν με τις ειδικές τους ικανότητες να ασχοληθούν, ώστε και αυτά να γίνουν χρήσιμα στην κοινωνία.
    Η μεγαλύτερη όμως προσφορά αυτών των ατόμων είναι το παράδειγμά τους σε όλους εμάς που δεν μας λείπει τίποτε και είμαστε μέσα στην γκρίνια και την μιζέρια για το παραμικρό. Κάποτε ένας γονέας ενός τέτοιου παιδιού μου είπε: «πάτερ ο πολύς κόσμος πνίγεται από ευτυχία και δεν το έχει καταλάβει». Όταν έφυγαν για τον παράδεισο πριν λίγα χρόνια δύο τέτοια παιδιά που επισκεπτόμουνα συχνά στην ενορία μου νομίζω πως ένα πνευματικό κενό γέμισε την ψυχή μου. Όταν πήγαινα στο σπίτι τους πραγματικά καθρεπτίζονταν η ψυχή μου και έβλεπα πόσο ανάξιος είμαι.
    Βλέπεις την υπομονή, πολλές φορές την δοξολογία αυτών των ανθρώπων προς τον Θεό, την θερμή τους προσευχή, την ταπείνωση αλλά και την αγάπη προς όλους τους ανθρώπους. Εμείς που τα έχουμε όλα είμαστε ένα τίποτε μπροστά τους, διότι λέμε στην καθημερινή μας ζωή πολύ λιγότερα «δόξα τω Θεώ» από αυτούς, τον ξεχάσαμε τον Θεό διότι δεν μας λείπει τίποτε.
    Είναι νομίζω δύσκολο για τον χριστιανό να κερδίσει τον παράδεισο εάν δεν συμπαραστέκεται και παρηγορεί αρρώστους, πτωχούς, κατατρεγμένους της ζωής ή ανθρώπους που για διάφορους λόγους έχουν την ανάγκη μας για να επιβιώσουν. Αυτό σημαίνει το του Ευαγγελίου «έλεον θέλω και ου θυσία». Δεν είναι δυνατόν μέσα από έναν «άλυπο βίο» να νιώσουμε την χαρμολύπη της χριστιανικής ζωής.
    Αγαπητοί μου φίλοι αν δεν γνωρίσατε άτομα και οικογένειες που έχουν αυτό το πρόβλημα καλό είναι να ψάξετε να βρείτε τέτοιους φίλους. Θα δείτε πως θα δείτε την ζωή με άλλο μάτι. Θα εκτιμήσετε αλλιώς την ζωή σας, θα γίνετε καλύτεροι γονείς, καλύτεροι άνθρωποι και ίσως αυξήσετε την πιθανότητα να βρεθείτε στην άλλη ζωή μαζί με αυτούς τους ανθρώπους, που σηκώνουν με υπομονή και καμάρι τον σταυρό τους, στον παράδεισο.   

Δεν υπάρχουν σχόλια

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.