Εγκαινιάστηκε το Λαογραφικό Μουσείο Πεύκης Καλαμπάκας (Εικόνες)Παρουσία πλήθους κόσμου πραγματοποιήθηκαν χθες στην Πεύκη Καλαμπάκας τα εγκαίνια του Λαογραφικού Μουσείου Πεύκης που στεγάζεται στο σπίτι της τοπικής εκκλησίας.
Το Λαογραφικό  Μουσείο είναι δημιούργημα του Θεόδωρου Θεοδώρου του Στεργίου.
Το Μουσείο διαθέτει πλήθος εκθεμάτων  όπως παραδοσιακά υφαντά, αργαλειό, κρεβάτι, σκεύη μαγειρικής, εργαλεία  παραδοσιακών επαγγελμάτων και πολλά άλλα.


Είναι ένα μουσείο φτιαγμένο με σεβασμό, έμπνευση,  αγάπη και  μεράκι που ζωντανεύει την παράδοση, τον τρόπο ζωής, τις δουλειές και την διασκέδαση των προγόνων και γενικότερα της ζωής των κατοίκων της Πεύκης.
Όπως τόνισε στην ΕΡΤ Λάρισας ο κ. Θεόδωρος Θεοδώρου η συλλογή των εκθεμάτων ξεκίνησε από το 1964 και από το 2000 έβαλε μπροστά για τη δημιουργία του Λαογραφικού Μουσείου Πεύκης. Το 80%  των  αντικειμένων αγόρασε  ίδιος ενώ τα υπόλοιπα τα δώρισαν  κάτοικοι του χωριού.
Το Μουσείο αποτελεί κόσμημα για το χωριό της ορεινής Καλαμπάκας και είναι επισκέψιμο. Στα εγκαίνια παραβρέθηκαν ο ιδρυτής του Μουσείου, ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Πεύκης Γιάννης Πιστάλης, ο πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Πεύκης  Χρήστος Παρώνης και πολλοί άλλοι.
Η Πεύκη απέχει 35 χιλιόμετρα από την Καλαμπάκα, περικυκλωμένη από τα πευκοδάση της Λάζινας, των Καναλίων και της Μπράβας,  βρίσκεται  σε υψόμετρο 850 μ. Απέχει μόλις 500 μέτρα από την Εθνική οδό Τρικάλων Ιωαννίνων και ανήκει στον Δήμο Καλμπάκας.  Οι κάτοικοί της ζουν κυρίως από την κτηνοτροφία και την υλοτομία (μέσω του δασικού συνεταιρισμού τους).


Απέναντι από την Πεύκη, στο ποτάμι που κατεβαίνει από τον Κορυδαλλό (στη θέση Μουκόσι) υπάρχει μεγάλη τοξωτή γέφυρα, που από τις αρχές του 19ου αιώνα εξυπηρετούσε τη συγκοινωνία Θεσσαλίας – Ηπείρου. Σε μικρή απόσταση από το χωριό βρίσκονται οι πηγές Νταλίνια, Φαντανίτσα και Λάζινα. Αξιόλογος είναι ο πρόσφατα ανακαινισμένος νερόμυλος της Μοάρας.
Τραγική για την Πεύκη είναι η ανάμνηση των διαδοχικών πυρπολήσεών της, στα 1943 και 17 Ιουλίου 1944, από τους Γερμανούς που επιπλέον τη δεύτερη φορά πήραν όμηρους όλους τους άνω των 15 ετών άνδρες, οι οποίοι σώθηκαν ως εκ θαύματος. Το 1989 χτίστηκε η εκκλησία της Αγίας Μαρίνας μιας και η τρομερή επέτειος συμπίπτει με τη γιορτή της Αγίας. Στο πανηγύρι της γίνεται γλέντι με καζανιές και με δημοτικά τραγούδια και χορούς. Άλλα πανηγύρια γίνονται του Αγίου Χριστόφορου (9 Μαΐου) και το Δεκαπενταύγουστο.